A day full of plants, plants in autumn, the eyes of the world

De wereld leek zo rond en glad als een compacte prop papier waarop werelddelen, oceanen, vogels en bloemen waren geschilderd, maar als je het papier had kunnen openvouwen en het met je hand had gladgestreken, zou je de echte tekening aan het licht hebben gebracht, waar alles en iedereen deel van uitmaakte. Dan zou het je duidelijk zijn geworden dat de vogels en de bloemententoonstelling zinsbegoocheling waren: een opengevouwen lotusbloem zou, in een toevallige vorm, een deel van de kuit van een wasvrouw, de haan van een haakbus, een landkaart en het  stereochemische model van een virus in zich kunnen verenigen, die zich op ver van elkaar verwijderde delen van get papier bevonden, en dauwdruppels op een dilleblad zou in feite de glinstering in het oog van een Hittittische courtisane van drie millennia geleden kunnen zijn. (324, 325)

Onze vertrouwde werkelijkheid vertoonde slechts vier dimensies, als vier brede opengevouwen bloemblaadjes, terwijl de overige zeven dimensies strak gewikkeld in een submicroscopische cocon bleven zitten en in hun plooien, die nooit het daglicht hadden aanschouwd, reusachtige brokken van ons verhaal bewaarden, want ieder haartje van ons had lengte, breedte en diepte en wapperde in de tijd, maar wikkelde tegelijkertijd zeven mystieke, nimmer onthulde en nimmer gekende bloemblaadjes in zichzelf samen. (425)

Grootmeesters in de origamikunst wierpen een prop papier in het water, waaruit zich, in duizenden plooien en hoekjes, een fantastische lotusbloem begon te ontvouwen. Herman wist dat de hele wereld een dergelijke papieren bloem was, op alle zijden beschreven en in afwachting verkerend van het moment waarop hij zich zou openen in de traan van een reusachtig oog. (325)