Reading De trofee, a novel written by Mircea Cartarescu, translated from the Rumanian language into the Dutch language by Jan Willem Bos, published by the Dutch publishing house De Bezige Bij ( the industrial Bee), 2012
Reading, analysing words/ sentences on the matter of plants, as defined by contemporary biologist. In the meanwhile the singers of the popgroup Genesis are caressing my ears and mind. Yes, I am a woman, multitasking...
Tussen de ruwhouten palen, witgekalkt als fruitbomen, die in de aarden vloer staken en waarop het bed steunde. ( blz.76)
In het voorjaar, wanneer de viooltjes opengingen boven de zwarte, nog met vlekjes natte sneeuw bespikkelde aarde, sloop ze naar een bosje jonge acacia's aan de rand van de kuil van Ouatu, (76)
met dauwdruppels gevulde kelken te plukken. Ze stond zich net af te vragen waarom viooltjes zo vies roken, (blz.76)
het boeket viooltjes dat ze aan haar borst drukte ontroerde hem. (76)
het mes in een medemens planten komt voor hen op hetzelfde neer en heeft niets meer om het lijf dan hoesten of niezen. (blz.79)
raakten met groen besmeurd door toppen van de populieren en plantanen, en met vuilgeel door het fletse pleisterwerk op de daklijst van het hotel, met zijn abominabele kariatiden. (80)
Zelfs de oude vent op het vlot, die zich inspande om waardig en onverschrokken over te komen te midden van de dahlia's, was wijd en zijd vermaard, want het was niemand minder dan de manke bedelaar die altijd bij de deur van dezelfde kerk te vinden was. (83)
in de kleur van overrijpe morellen (92)
hij de dode op het bed van bloemen, verstijfd tussen de dikke kristallen ramen. (94)
Van een tuintje dat onder de vensters uit kwam steeg een verstikkende geur van siertabak op. Enkele nachtvlinders fladderden de lichtkring van de lantaarn in en uit en voedden zich vervolgens, in roerloze vlucht als kolibries, met het nectar van de bloemen. (94)
Maar de afstotelijke wortel der zonde, zwartig als een boosaardige worm, als de verleidelijke slang van de ronde appel, bungelt tussen ieders schenkels, (105)
hij zich wekenlang alleen met planten en borstsj had gevoed, (105)
In de kamer rook het sterk naar bloemen en kruiden, waarmee mijn moeder zowel de tafel als de vensterbank had volgeladen en waardoor de kamer eruitzag als een aquarium. Verdwaald in deze jungle plukte ik dikwijls een verse begonia, stak mijn vuile nagels diep in zijn broze, paarsrode kelk, pelde hem open als een minuscule vrucht en wreef tussen mijn vingers de meelachtige pasta van het vruchtbeginsel dat weggedoken zat in die intens naar onrijp plantensap geurende, vlezige beschutting. Of ik vouwde een dik aloeblad dubbel totdat het met een droog geluid brak en ik een gekartelde hagedissenstaart in mijn hand hield waarvan ik de etterende wond op mijn tong legde om de galbittere smaak te proeven. Ik duwde mijn gezicht tussen de exotische bloemen en harige pelargoniumbladeren en liet mijn wapperende haren tussen de fuchsia's glijden, waarna ik weer als versteend achter het raam ging zitten om telkens en telkens opnieuw, zoals ik sindsdien honderden keren heb gedaan, in mijn dromen en in mijn herinneringen, het panorama van Boekarest te bekijken dat zich uitstrekte over heuvels en dalen onder door Hollandse meesters geschilderde luchten. (117)
Reading, analysing words/ sentences on the matter of plants, as defined by contemporary biologist. In the meanwhile the singers of the popgroup Genesis are caressing my ears and mind. Yes, I am a woman, multitasking...
Tussen de ruwhouten palen, witgekalkt als fruitbomen, die in de aarden vloer staken en waarop het bed steunde. ( blz.76)
In het voorjaar, wanneer de viooltjes opengingen boven de zwarte, nog met vlekjes natte sneeuw bespikkelde aarde, sloop ze naar een bosje jonge acacia's aan de rand van de kuil van Ouatu, (76)
met dauwdruppels gevulde kelken te plukken. Ze stond zich net af te vragen waarom viooltjes zo vies roken, (blz.76)
het boeket viooltjes dat ze aan haar borst drukte ontroerde hem. (76)
het mes in een medemens planten komt voor hen op hetzelfde neer en heeft niets meer om het lijf dan hoesten of niezen. (blz.79)
raakten met groen besmeurd door toppen van de populieren en plantanen, en met vuilgeel door het fletse pleisterwerk op de daklijst van het hotel, met zijn abominabele kariatiden. (80)
Zelfs de oude vent op het vlot, die zich inspande om waardig en onverschrokken over te komen te midden van de dahlia's, was wijd en zijd vermaard, want het was niemand minder dan de manke bedelaar die altijd bij de deur van dezelfde kerk te vinden was. (83)
in de kleur van overrijpe morellen (92)
hij de dode op het bed van bloemen, verstijfd tussen de dikke kristallen ramen. (94)
Van een tuintje dat onder de vensters uit kwam steeg een verstikkende geur van siertabak op. Enkele nachtvlinders fladderden de lichtkring van de lantaarn in en uit en voedden zich vervolgens, in roerloze vlucht als kolibries, met het nectar van de bloemen. (94)
Maar de afstotelijke wortel der zonde, zwartig als een boosaardige worm, als de verleidelijke slang van de ronde appel, bungelt tussen ieders schenkels, (105)
hij zich wekenlang alleen met planten en borstsj had gevoed, (105)
In de kamer rook het sterk naar bloemen en kruiden, waarmee mijn moeder zowel de tafel als de vensterbank had volgeladen en waardoor de kamer eruitzag als een aquarium. Verdwaald in deze jungle plukte ik dikwijls een verse begonia, stak mijn vuile nagels diep in zijn broze, paarsrode kelk, pelde hem open als een minuscule vrucht en wreef tussen mijn vingers de meelachtige pasta van het vruchtbeginsel dat weggedoken zat in die intens naar onrijp plantensap geurende, vlezige beschutting. Of ik vouwde een dik aloeblad dubbel totdat het met een droog geluid brak en ik een gekartelde hagedissenstaart in mijn hand hield waarvan ik de etterende wond op mijn tong legde om de galbittere smaak te proeven. Ik duwde mijn gezicht tussen de exotische bloemen en harige pelargoniumbladeren en liet mijn wapperende haren tussen de fuchsia's glijden, waarna ik weer als versteend achter het raam ging zitten om telkens en telkens opnieuw, zoals ik sindsdien honderden keren heb gedaan, in mijn dromen en in mijn herinneringen, het panorama van Boekarest te bekijken dat zich uitstrekte over heuvels en dalen onder door Hollandse meesters geschilderde luchten. (117)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten